ด้วยการถือกำเนิดของยุคของข้อมูลขนาดใหญ่ ข้อมูลเครือข่ายได้กลายเป็นที่นิยมมากขึ้น และระบบการเดินสายแบบบูรณาการได้เปลี่ยนจากการประดิษฐ์ใหม่เมื่อ 20 ปีที่แล้วเป็นสายส่งระบบข้อมูลที่สามารถมองเห็นได้ทุกที่ในชีวิตประจำวันของผู้คนในเวลาเดียวกัน ระบบสายไฟในตัวจะผลิตก๊าซและควันที่เป็นอันตรายมากหรือน้อยในเปลวไฟ และอาจช่วยให้ไฟค่อยๆ ลุกลามไปยังชั้นอื่นหรือห้องอื่นๆ

ตามสถิติของแผนกดับเพลิง ประมาณ 85% ของการเสียชีวิตในกองไฟเกิดจากการได้รับพิษจากก๊าซอันตรายที่เกิดขึ้นในกองไฟ การหายใจไม่ออกด้วยควันกระจาย หรือการไม่สามารถหลบหนีได้เนื่องจากเส้นทางที่มองไม่เห็นในอาคาร จำนวนและการแพร่กระจายของสายไฟในตัวมีมากกว่าสายเคเบิลต่างๆ ในอาคารดังนั้นการป้องกันอัคคีภัยของระบบสายไฟในตัวจึงเริ่มเป็นหนึ่งในข้อพิจารณาหลักสำหรับประสิทธิภาพของระบบ

การก่อตัวของสองแนวคิดที่มีมายาวนานเพื่อความปลอดภัยจากอัคคีภัย:

ในช่วง 34 ปีที่ผ่านมา (พ.ศ. 2530 ถึงปัจจุบัน) ระบบหน่วงการติดไฟแบบไร้ฮาโลเจนได้เข้ามาสู่ยุโรปอย่างค่อยเป็นค่อยไป และได้รับการยอมรับให้เป็นส่วนหนึ่งของเทคโนโลยีการผลิตสายเคเบิลกรณีนี้ไม่ใช่ในสหรัฐอเมริกา ซึ่งโดยทั่วไปแล้วจะจำกัดเฉพาะผลิตภัณฑ์ที่ขายคืนไปยังยุโรปเท่านั้น

ยุโรปและสหรัฐอเมริกามีมุมมองที่ตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิงโดยพิจารณาจากเงื่อนไขและภูมิหลังของประเทศต่างๆ:

แนวความคิดที่แพร่หลายในสหรัฐอเมริกาเชื่อว่าต้นตอของภัยพิบัติอยู่ที่การผลิตก๊าซคาร์บอนมอนอกไซด์ (CO) และกระบวนการวาบไฟตามผิว ("วาบไฟ") ที่ตามมาของ CO ที่แปลงเป็นการปล่อยความร้อนของ CO2ดังนั้นหากวิธีการบางอย่างสามารถควบคุมการปลดปล่อยความร้อนของกระบวนการได้ อันตรายจากไฟไหม้ก็จะลดลงนี่คือโอกาสของการเกิดสารหน่วงไฟ UL ดังนั้นเปลือกนอกของสายเคเบิลระบบหน่วงไฟ UL ยังคงใช้วัสดุพีวีซี และไม่ว่าจะเป็น CMX CM หรือ CMR แม้แต่ CMP จะควบคุมความเข้มข้นของควันที่เกิดจากการเผาไหม้เท่านั้น แต่ยัง แยกพิษ.(CMX CM CMR CMP มาตรฐานเฉพาะสารหน่วงไฟ โปรดค้นหา "UL สารหน่วงไฟ CM/CMR/CMPD เกรดและสายเคเบิลเครือข่าย LSZH")

ประเพณีของชาวยุโรปเชื่อเสมอมาว่าความรุนแรงของภัยพิบัตินั้นขึ้นอยู่กับอัตราความสำเร็จของผู้คนที่ออกจากที่เกิดเหตุการระคายเคืองและความเป็นพิษของควันเป็นปัจจัยหลักที่จำกัดการหลบหนีจากที่เกิดเหตุดังนั้นควรให้ความสำคัญกับควัน ความเป็นพิษ และการกัดกร่อนที่เกิดขึ้นระหว่างการเผาไหม้เป็นสำคัญกล่าวอีกนัยหนึ่ง จำเป็นต้องละทิ้งการผลิตและการใช้สารฮาโลเจนโดยสิ้นเชิงสิ่งนี้นำไปสู่คำจำกัดความของ LSZH